Epoka napoleońska

[srebrny_lis]

Lektura "Manewru na Pułtusk" Lechartiera, bardzo dobrze udokumentowanego, nie pozwala w żadnym razie na wybielenie Bernadotte`a. Próby czynione w tym kierunku mijają się z celem: nie da się zeń zrobić "niedocenionego bohatera bez skazy". Kawał cwaniaka, który zaprzepaścił tak manewr pułtuski, jak i iławecki (ten drugi do spółki z Neyem). To nie kwestia mechanizmu "kozła ofiarnego", to fakty. Byłby zaprzepaścił Auerstedt, ale Davout poradził sobie sam z przygniatającą przewagą; potem zaś Bernadotte częściowo zrehabilitował się pościgiem w Meklemburgii.

[srebrny_lis]

Chociaż tematyka książki jest szersza (obejmuje czasy od Napoleona po pocz. XX w.), warto ją tu polecić. Dotyczy rywalizacji politycznej Rosji i Anglii w Azji Środkowej, ukazanej przez pryzmat losów oficerów - agentów, sensacyjnie i indywidualistycznie. Mowa o świeżo wydanej po polsku pracy Petera Hopkinsa "Wielka Gra" (Wyd. "Zysk i Sp."). W roku 1989 Sowieci wycofali się z Afganistanu, pozostawiając "swego" prezydenta: Mohammeda Nadżibullaha. Stracił władzę w 1992, w 1996 zwycięscy talibowie wywlekli go z placówki ONZ, torturowali, wykastrowali i publicznie powiesili na oczach kamer tv. Krótko przed śmiercią Nadżibullah tłumaczył na język pasztuński książkę, którą wg niego powinien poznać każdy Afgańczyk, by nie powtarzać błędów przeszłości. Chodzi o TĘ książkę. Chętnie przeczytam.

[srebrny_lis]

Lechartier bardzo zajmujący; niestety, tłumaczka nie radzi sobie czasem z terminologią. Szczególnie słabo w kwestii formacji rosyjskich. Muszkieterów nazywa fizylierami, wprowadza jakąś tajemniczą formację jegrów konnych (całe pułki), huzarów sumskich nazywa "huzarami Soumy`ego"... W przypadku muszkieterów zapewne idzie po kalce francuskiej (być może Lechartier w oryginale rozróżnia odnośnie piechoty liniowej/"ciężkiej" tylko pułki grenadierskie i fizylierskie [od "fusil"=karabin; paralelnie do "mousquette"]). Co do "jegrów konnych" tłumaczka określa tak chyba "jegrów [podwożonych] na koniach [przez huzarów]", co było często praktykowane. "Huzarzy Soumy`ego" to nieporozumienie wynikłe z francuskiej wersji "les houssards de Soumy"="huzarzy z Sum/sumscy". Mimo wszystko tłumaczenie nie utrudnia lektury - a tak niestety było w przypadku "Żelaznego marszałka" Gallahera.

[Manufaktura Dzika]

Gwardia miała konnych jegrów.

[srebrny_lis]

Tak, wiem, ale np. pod Czarnowem ich nie było, zwłaszcza w kilku numerowanych pułkach. Gwardia przybyła do armii jako uzupełnienie, już po manewrze pułtuskim, wraz z księciem Konstantym. Zresztą w kampanii 1807 roku brały udział tylko 2 bataliony Pułku [pieszych] Jegrów Gwardii zasłużonych wspaniale m.in. pod Limitami 5 czerwca. Z całą pewnością chodzi tu o pomyłki tłumaczenia. Zwłaszcza, że Pułk Jegrów Konnych Gwardii sformowano dopiero 3 (15) kwietnia 1814 roku. Natomiast mylenie fizylierów z muszkieterami to nie tylko kwestia samej nazwy, ale i kategorii: pułki muszkieterskie dzieliły się na kompanie grenadierskie i muszkieterskie, pułki grenadierskie - na komp. grenadierskie i fizylierskie, pułki jegierskie - na komp. karabinierskie i jegierskie (te grenadierskie i karabinierskie były "elitarne"). Nie było "pułków fizylierskich" jak chce tłumaczka.

[srebrny_lis]

Zakończyłem lekturę Lechartiera w przeddzień wyjazdu na VII Zajazd. Ogólnie jestem z tego nabytku zadowolony. Tylko tłumaczka powinna skonsultować terminologię i w ogóle tematykę rosyjską z kimś kto ją zna. Jednak, jak napisałem, to jedna z ważniejszych pozycji napoleonistycznych ostatnio w Polsce wydanych. Jeżeli dobrze zejdzie z półek, wydawca rychło uraczy nas jeszcze obszerniejszą pracą Lechartiera pt. "Służby tyłowe Wielkiej Armii". Z pewnością będzie tam sporo informacji nie tylko stronie napoleońskiej przydatnych.

[mapownik]

Dawno tu nie zagladalem.dzisiejszy nabytek.

[srebrny_lis]

Gratulacje, piękne, bibliofilskie wydanie. Pierwsze było z 1826 roku. Laurent d`Ardeche był epigonem pioniera biografii napoleońskich czyli Antoine - Vincenta Arnaulta. Ten ostatni zaczął pisać swą pracę o Napoleonie w 1822. Wzorowali się na nim m.in. właśnie d`Ardeche i Jean de Norvins (1827), Henri Jomini i Antoine Thiebaudeau. Są to wszystko prace dość panegiryczne, pisane bez koniecznego dystansu wobec opisywanej postaci. Wszystkie je przebił i przyćmił Adolphe Thiers. Twoje wydanie d`Ardeche`a jest cenne z dwóch względów: wznowiono je z okazji sprowadzenia prochów Napoleona do Paryża, ponadto ryciny Horace`a Verneta zawsze interesujące.

[mapownik]

Dokladnie o to chodzilo to jest wydanie z 1840 roku ,byly i wersje drozsze z rycinami kostiumow z epoki i mapkami .I powiem szczerze ze stan jak na ten rok bardzo dobry.
400 kartek , 800 stron,ladna oprawa.Aha wpadly mi tez oryginalne mapy z konca XIX wieku monarchii pruskiej i niemiec.

[srebrny_lis]

Czy ktoś ma dostęp do elektronicznej wersji "Operations du 3e Corps" rapports du marechal Davout? Bo w księgarniach sieciowych jest, owszem, ale za około 400 "ojro". Ein bischen zu viel fuer mich.

[Manufaktura Dzika]

jeszcze brak
ale przy okazji znalazłem taki spis
http://www.lexnet.dk/history/bibliogr/09/b090609.htm" onclick="window.open(this.href);return false;

[srebrny_lis]

Jest to jedna z publikacji "pokolenia wnuków" czyli z końca XIX w. Ale właśnie z tamtego czasu bywają publikacje na PDF, np. Colberta, którego mam.
Ciekawy byłby też baron Ameil, który wysnuł jedną z teorii nt. przyczyny śmierci Guyota w Klonach.

[mapownik]

Jak mi wyslesz tytuly ksiazek ktore Cie interesuja dzisiaj to wydrukuje liste i przy nastepnej okazji pobytu w ksiegarni w Paryzu ze starymi ksiazkami zobacze po ile sa i czy warto je nabyc.Jest tego duzo ale czasem cos mozna tanio trafic.

[srebrny_lis]

Dzięki, postaram się taką listę sporządzić w najbliższym czasie. Generalnie chodzi o kampanie wschodniopruskie 1807 i 1812/13. Mniej rzeczy panegiryczne, bardziej dokumenty, pełne szczegółów wspomnienia itp.

[srebrny_lis]

Kilka propozycji, które sugerował Pyskjan.
Pierre Berthezene, Souvenirs militaires..., Paris 1855
Jean-Roche Coignet, Les cahiers du capitaine..., Paris 1883
Louis davout, Le marechal Davout [...] raconte par les siens et par lui-meme, Paris 1879-1880, t. 1-4
Jerome Dumas, Journal historique [...] division des grenadiers d`Oudinot w: "Carnet de la Sabretache" 1910
Louis Fantin des Odoards, Journal de [...] Etapes d`un officier de la Grande Armee 1800-1830, Paris 1895
Louis Lagneau, Journal d`un chirurgien de la GA, Paris 1913
Octave Levavasseur, Souvenirs militaires [...], officier d`artillerie, aide de camp du marechal Ney, Paris 1914
Denis Parquin, Souvenirs et campagnes d`un vieux soldat de l`Empire, Paris 1843
Francois Pouget, Souvenirs de guerre du [...], Paris 1895
Jean Soult, Memoires du marechal [...], Paris 1854, t. 1-3
Jean Vivien, Souvenirs de ma vie militaire 1792-1822, Paris 1907
Gdyby trafił w antykwarni, poinformuje o stanie zachowania i cenie.