Bukowa (do 1945 niem. Hartwichs) nazywana także Bukowo, była dawnym folwarkiem i leśniczówką. Obecnie stanowi niezamieszkały obszar w powiecie elbląskim. Przed 1945 miejscowość wchodziła w skład niemieckiego powiatu pasłęckiego (Kreis Preußisch Holland).
Najstarsza obecnie znana wzmianka o Bukowej pochodzi z 22 stycznia 1484 roku. Tego dnia komtur pasłęcki, Philipp von Angelach, sprzedał Hansowi Hogendorfowi oraz jego potomkom pięć łanów ziemi w miejscowości zwanej Hertwiczs. Transakcja odbyła się na prawie pruskim i wiązała się z obowiązkiem służby wojskowej, udziałem w kampaniach zbrojnych oraz pomocą przy budowie zamków. W ramach świadczeń, osadnicy zobowiązani byli do oddawania jednego korca pszenicy, jednego korca zboża siewnego i połowy wiardunka opłaty strażniczej. Nieznana jest obecnie dokładna data założenia osady – można jedynie stwierdzić, że prawdopodobnie powstała przed 1484. Nazwa Hartwichs może pochodzić od pruskiego imienia Hartwig, które być może nosił pierwszy osadnik.
W 1539 roku odnotowano tu jednego wolnego chłopa płacącego daninę w wysokości 34 szylingów. Dokument z 23 stycznia 1543 roku potwierdza istnienie niewielkiego gospodarstwa z jednym gospodarzem. Podobne informacje zawiera zapis z 20 lutego 1577 roku: mieszkał tu wówczas chłop posiadający pięć łanów, który uiszczał 30 szylingów dziesięciny i 8 szylingów podatku dymnego. Na początku XVII wieku, w 1600 roku, właścicielem wspomnianych pięciu łanów był Colmar H., który pełnił służbę wobec lokalnych władz. W 1652 roku cały majątek przeszedł na własność elektora brandenburskiego, który przekazał go kościołowi w Zielonce Pasłęckiej (Grünhagen).
W spisie z 1774 roku Bukowa zamieszkiwana była przez 18 osób i należała do niejakiego Brauna. Na przestrzeni lat nazwa miejscowości ulegała licznym przekształceniom: Hertwiczs (1484), Hartwick (1543), Hertwigs (1577), Hartwich (1600), aż do formy Hartwichs, funkcjonującej do 1945. Etymologia dzisiejszej nazwy „Bukowa” pozostaje niejasna.
W spisie z 1774 roku Bukowa zamieszkiwana była przez 18 osób i należała do niejakiego Brauna. Na przestrzeni lat nazwa miejscowości ulegała licznym przekształceniom: Hertwiczs (1484), Hartwick (1543), Hertwigs (1577), Hartwich (1600), aż do formy Hartwichs, funkcjonującej do 1945. Etymologia dzisiejszej nazwy „Bukowa” pozostaje niejasna.
Według danych z 1875 roku, osada liczyła 38 mieszkańców. Wraz z pobliskimi Wągnikami (Weinings - miejscowość nieistniejąca), Bukowa należała do gminy Piergozy (Pergusen - miejscowość nieistniejąca), której ostatnim niemieckim sołtysem był Friedrich Spiegelberg. Wszystkie trzy majątki były w rękach rodziny Dönhoffów z Kwitajn (Quittainen). Powierzchnia Bukowej wynosiła 8,5 ha. Ostatnim niemieckim zarządcą przed 1945 rokiem był leśniczy Reinhold Grywatsch.
Po zakończeniu wojny miejscowość otrzymała polską nazwę „Bukowa”. Nie wiadomo jednak, czy została po wojnie ponownie zasiedlona. Na zdjęciach lotniczych z 1968 roku wciąż widoczne są zabudowania, które jednak do 1998 roku zostały całkowicie rozebrane. Obecnie Bukowa stanowi administracyjnie przysiółek nieistniejącej już wsi Wągniki, której dotyczył mój wcześniejszy wpis.
Bukowa - Hartwichs (gm. Pasłęk)
Bukowa - Hartwichs (gm. Pasłęk)
Nie masz wymaganych uprawnień, aby zobaczyć pliki załączone do tego posta.