Bakałarzewo
: 10 lip 2013, 18:33
Od kilku dni siedzę sobie na Podlasiu, a konkretniej w Bakałarzewie i gdy jest za gorąco na kopanie to ruszam z aparatem w teren i niczym japoński turysta robię zdjęcia ciekawszych miejsc 
To może na początek krótka historia miejscowości (opis ze strony gminy)
Pierwsze wzmianki o Bakałarzewie pochodzą z roku 1514, kiedy to król Zygmunt Stary nadał Mikołajowi Michnowiczowi marszałkowi litewskiemu zwanemu "Bakałarzem" część puszczy nad rzeką Dowspudą (obecnie Rospudą). Dowspudę Mikołaja, od tytułu naukowego "bakałarz" zaczęto nazywać Dowspudą Bakałarzowską potem zaś Bakałarzewem. Miasteczko Bakałarzewo jako ośrodek dóbr ziemskich powstało w XVI wieku. Na mapach XVI - wiecznych zaznaczone jest jako Bakalarowo. W XVI wieku powstał do dziś zachowany układ przestrzenny miasta. Początki osadnictwa w dobrach Bakałarzewskich sięgają XVI wieku. Najwcześniej wymienianymi w dokumentach wsiami były: Nieszki i Kotowizna (1558), Gębalówka, Karasiewo, Konopki i Sadłowizna (XVII wieku). Po trzecim rozbiorze dobra znalazły się w zaborze pruskim, następnie w Księstwie Warszawskim a po Kongresie Wiedeńskim w Królestwie Polskim. Prawa miejskie Bakałarzewo uzyskało w najpewniej w 1558 r., a utraciło w 1870 r. na podstawie ukazu carskiego. Największy stan zaludnienia osiągnęło na początku XX w około 2000 mieszkańców. Mieszkańcy zajmowali się rolnictwem, rzemiosłem i handlem. Była tu siedziba gminy Wólka oraz parafii, a także szkoła, bożnica żydowska i młyn wodny. W 1921 roku Bakałarzewo liczyło zaledwie 96 domów, 705 mieszkańców. Tak znaczny spadek liczby mieszkańców spowodowany był między innymi działaniami wojennymi oraz epidemią cholery panującą na tym terenie w końcu XIX wieku. W okresie międzywojennym wybudowano w Bakałarzewie nową murowaną szkołę.(1926) i kościół (1936). Tuż przed wybuchem II wojny światowej miejscowość była świadkiem ogromnej manifestacji patriotycznej, w której ludność długim korowodem udała się nad pobliską niemiecką granicę. W czasie działań wojennych Bakałarzewo zostało zniszczone w 90%, po wojnie wieś została odbudowana.
Przez miejscowość przechodzi linia bunkrów, więcej informacji tu
To teraz czas na zdjęcia
Kościół św. Jakuba Apostoła zbudowany w 1936 r., zniszczony w 1944 r., ostatecznie odbudowany dopiero w 89'. Jadąc od strony Olecka do Suwałk widoczny z kilku kilometrów. Za kościołem znajduje się stary cmentarz żydowski, nie wchodziłem, bo za bardzo porośnięty krzakami.
Na pięknie urządzonym ryneczku stoi pomnik założyciela Bakałarzewa, królewskiego pisarza i bakałarza - Mikołaja Michnowicza Raczkowicza, więcej informacji o nim tu
Widać gospodarz Bakałarzewa dba o pamięć historyczną i w miejscowości możemy spotkać sporo tabliczek informacyjnych. Oto jedna z nich.
Koło ryneczku, na wylocie na Olecko stoi pomnik poświęcony Obrońcom Bakałarzewa 39', obok stoi tablica informacyjna. A teraz bardzo ponure miejsce, położone 100 m od działki na której przebywam. Drugie zdjęcie nieco prześwietlone, ale mam nadzieję, że czytelne. No a tu zrobiłem zdjęcie jeziora Sumowo (za plecami mam ten ponury las), po lewej stronie wpływa do niego Rospuda, w tle kościół św. Jakuba
Na razie tyle, jak na coś ciekawego trafię to tu jeszcze wrzucę 
To może na początek krótka historia miejscowości (opis ze strony gminy)
Pierwsze wzmianki o Bakałarzewie pochodzą z roku 1514, kiedy to król Zygmunt Stary nadał Mikołajowi Michnowiczowi marszałkowi litewskiemu zwanemu "Bakałarzem" część puszczy nad rzeką Dowspudą (obecnie Rospudą). Dowspudę Mikołaja, od tytułu naukowego "bakałarz" zaczęto nazywać Dowspudą Bakałarzowską potem zaś Bakałarzewem. Miasteczko Bakałarzewo jako ośrodek dóbr ziemskich powstało w XVI wieku. Na mapach XVI - wiecznych zaznaczone jest jako Bakalarowo. W XVI wieku powstał do dziś zachowany układ przestrzenny miasta. Początki osadnictwa w dobrach Bakałarzewskich sięgają XVI wieku. Najwcześniej wymienianymi w dokumentach wsiami były: Nieszki i Kotowizna (1558), Gębalówka, Karasiewo, Konopki i Sadłowizna (XVII wieku). Po trzecim rozbiorze dobra znalazły się w zaborze pruskim, następnie w Księstwie Warszawskim a po Kongresie Wiedeńskim w Królestwie Polskim. Prawa miejskie Bakałarzewo uzyskało w najpewniej w 1558 r., a utraciło w 1870 r. na podstawie ukazu carskiego. Największy stan zaludnienia osiągnęło na początku XX w około 2000 mieszkańców. Mieszkańcy zajmowali się rolnictwem, rzemiosłem i handlem. Była tu siedziba gminy Wólka oraz parafii, a także szkoła, bożnica żydowska i młyn wodny. W 1921 roku Bakałarzewo liczyło zaledwie 96 domów, 705 mieszkańców. Tak znaczny spadek liczby mieszkańców spowodowany był między innymi działaniami wojennymi oraz epidemią cholery panującą na tym terenie w końcu XIX wieku. W okresie międzywojennym wybudowano w Bakałarzewie nową murowaną szkołę.(1926) i kościół (1936). Tuż przed wybuchem II wojny światowej miejscowość była świadkiem ogromnej manifestacji patriotycznej, w której ludność długim korowodem udała się nad pobliską niemiecką granicę. W czasie działań wojennych Bakałarzewo zostało zniszczone w 90%, po wojnie wieś została odbudowana.
Przez miejscowość przechodzi linia bunkrów, więcej informacji tu
To teraz czas na zdjęcia
Kościół św. Jakuba Apostoła zbudowany w 1936 r., zniszczony w 1944 r., ostatecznie odbudowany dopiero w 89'. Jadąc od strony Olecka do Suwałk widoczny z kilku kilometrów. Za kościołem znajduje się stary cmentarz żydowski, nie wchodziłem, bo za bardzo porośnięty krzakami.
Na pięknie urządzonym ryneczku stoi pomnik założyciela Bakałarzewa, królewskiego pisarza i bakałarza - Mikołaja Michnowicza Raczkowicza, więcej informacji o nim tu
Widać gospodarz Bakałarzewa dba o pamięć historyczną i w miejscowości możemy spotkać sporo tabliczek informacyjnych. Oto jedna z nich.
Koło ryneczku, na wylocie na Olecko stoi pomnik poświęcony Obrońcom Bakałarzewa 39', obok stoi tablica informacyjna. A teraz bardzo ponure miejsce, położone 100 m od działki na której przebywam. Drugie zdjęcie nieco prześwietlone, ale mam nadzieję, że czytelne. No a tu zrobiłem zdjęcie jeziora Sumowo (za plecami mam ten ponury las), po lewej stronie wpływa do niego Rospuda, w tle kościół św. Jakuba
Na razie tyle, jak na coś ciekawego trafię to tu jeszcze wrzucę 
. Ta wybebeszona kopuła obserwacyjna znajdowała się w bunkrze oddalonym od tego muzealnego o jakieś 100 m w górę rzeki. Bunkry były połączone okopem. W pustej izbie znajduje się obecnie ekspozycja z manekinami. Wieża artyleryjska była wyłożona miękką matą azbestową. W bunkrze było sporo skorup od bakelitowych pojemników na karbid, kilka "groszków", no i załapał się na fotkę dołek z którego wyszły początki taśm. W samej Rospudzie też można było czasem coś znaleźć, np. korpus od pomz-a.