Garnizon Heilsberg - 21. batalion fizylierów

[srebrny_lis]

W Bartoszycach do landwery właściwej poszło 54 mężczyzn, z czego 13 ochotników. Ponadto do jegrów zaciągnęło się 2 urodzonych tamże studentów, zaś 2 bartoszyczan do wschodniopruskiego pułku kawalerii landwery. Za to landszturm bartoszycki składał się z czterech kompanii piechoty (batalion) i jednego szwadronu.

[Kodi]

Podejrzewam że autor (Poshmann) niewłaściwe rozróżnia landwehrę na "właściwą" oraz na "landszturm". Etatowy skład baonu to ponad 700 ludzi. Ekwipował powiat, okręg (?) heilsberski, więc nie wszycy musieli być z miasta, ba, teoratycznie mogli być z daleka.
Już po wojnie w 1817 r. miał się ulokować w Heilsbergu nawet sztab 4. regimentu landwery ze Spissem na czele. Sprawa wyszła niejako przypadkiem i jest badana za:
E. Lange , Geschichte der preußischen Landwehr seit Entstehung derselben bis zum Jahre 1856 r.
np str 109

(jest w googlach): http://books.google.pl/books?id=kzMRAAA ... nt&f=false" onclick="window.open(this.href);return false;

natomiast co do tradycji picia piwa to ostatecznie przekonało mnie że 'robię" czwórkę

[Kodi]

Bez wątpienia ok. połowy 1813 roku tylko landwera wschodniopruska liczyła ok 19 000 ludzi w 20 batalionach skupionych w 5 brygadach, które potem (maj 1813 r.) przekształcono w 4-batalionowe regimenty. Nic zatem dziwnego że Heilsberg jako ważne miasto otrzymał 'pod opiekę" jeden batalion (wg numeracji - nr 15,a trzeci w samym regimencie).
4. Wschodniopruski Regiment Piechoty Landwery "von Eulenburg" należał do 2. inspekcji (Krolewiec), w batalionie znajdowało się od 80 do 90 pikinierów (!), żołnierzy walczących w 3. szeregu. Ogólnie jednostka (jak dla mnie) słabo znana, chyba była i pod Gdańskiem i pod Dennewitz. Wyjdzie w praniu

[srebrny_lis]

W 1817 r. zlikwidowano w Lidzbarku garnizon w ogóle. Do 1915 r. Skoro landwerę powołano w marcu 1813 a landszturm parę miesięcy później, to landwera nie mogłaby stacjonować w mieście łącznie z nim - wyniszczenie ekonomiczne Lidzbarka było zbyt wielkie. Poschmann raczej miesza "ochotników do landwery" z "landwerzystami z poboru", niż landwerę z landszturmem. Jednak podaje liczby konkretne w odniesieniu do miasta; co więcej - w ten sam sposób piszą o tych sprawach niemieccy historycy bartoszyccy (Hein) albo górowscy (Fischer). Bardzo wyraźnie podają niewielką liczebność zaciąganych do landwery z tych miejscowości (po kilkadziesiąt osób; odnośnie Górowa podaje się nawet, że chodzi o "miasto i okolice"). Wszyscy rozróżniają też ochotników, landwerzystów i landszturmistów przy podawaniu liczebności (podają nawet zawód). Może von Spiess miał w Lidzbarku punkt rekrutacyjny a zebrani pod jego komendą ludzie powołani i zgłaszający się do landwery, pochodzący z różnych okolic prowincji, zostali określeni jako "batalion heilsberski"? Bo landszturm na pewno pozostawał w miastach i był na tle podawanych odnośnie lokalnych zaciągów do landwery liczb znacznie liczniejszy.

[srebrny_lis]

Jak wyglądała praktyka powoływania nowych formacji na głębszej prowincji (tam: mazurskiej) w Prusach Wschodnich AD 1813, daje pojęcie Max Toeppen w "Historii Mazur", s. 357-360. Liczby zgłaszanych ochotniczo do landwery (w tłumaczeniu forma "obrona krajowa") i wylosowanych nie różnią się od tych u Poschmanna, Heina, Fischera - wszędzie po kilkadziesiąt osób z miasteczek. Ochotnicy i wylosowani po mniej więcej równo. W przypisach Toeppen podaje jako źródło XIX-wieczne prace o pruskiej landwerze i kroniki miejskie. Etaty etatami, ale czasem np. dwa powiaty wystawiały wspólny batalion landwery (jeden przypadek z Mazur podaje 800 osób), gdzie indziej jeden powiat, gdzie indziej jeszcze inaczej. Z całą pewnością "batalion nr 3 von Spiessa" nie był rekrutowany wyłącznie z Lidzbarka i najbliższej okolicy. I nie mógł raczej zbyt długo być utrzymywany na koszt miasta.

[Kodi]

Lange podaje , że juz w lutym 1814 miejscem stacjonowania 4. regimentu i wraz z nim batalionu von Spiess jest Gdańsk

[srebrny_lis]

Wschodniopruska landwera generalnie oblegała Gdańsk w 1813. Jak napisałem, niektóre jej oddziały przeszły do jednostek liniowych w trakcie wojny 1813 - 1814/1815.

[Kodi]

Baon v.Spiess nie brał jednak udziału w oblężeniu Gdańska 1813, choć w lutym 1814 już w nim stacjonował. Lange wspominia, że nabór do baonów 2. inspekcji (czyli i v. Spissa) napotykał ogromne problemy i baony niepełnoetetowe były mieszane w regimentach w baonami pełnoetatowymi.

jeszcze ciekawostki:

Wytyczne do organizacji Landwehry (marzec 1813)

- Litewka z niebieskiego lub czarnego sukna, długie białe lniane spodnie, kamasze długie lub buty z krótkimi kamaszami lnianymi, czapka z sukna tego co litewka
-Ochotnicy , którzy mają stopień gefraitra, mają na rękawie białą taśmę, a podoficerowie czarno-białą
- Każdy landwerzysta nosi na czapce krzyż z napisem „Mitt Gott fur Koenig und Vaterland!”
- Landwera formowana w trzech szeregach, w pierszym posiada piki, w dwóch tylnych karabiny. Piki powinny mieć 8 stóp długości, grot długość 6 cali
- Podoficerowie posiadają karabiny i broń przyboczną (białą)
- Dla dobrego zabezpieczenia amunicji landwerzysta posiada patronasz z czarnej skóry na czarnym pasie, noszony przez ramię, w którym jest regendeckel (pokrowiec przeciw deszczowi na zamek) oraz 60 patronów

[srebrny_lis]

Pełne uzbrojenie nawet dwóch szeregów na trzy było początkowo prpblemem w praktyce. Z kolei w kawalerii landwery najpospolitszą bronią była dość toporna lanca (często samoróbka). Jak pisałeś, kołnierz czerwony - jak w całej prowincji wschodniopruskiej.

[Kodi]

tadam Friedrich Leopold Graf zu Eulenburg, z dużym prawdopodobieństwem szef 4 Wschodniopruskiego Regimentu Landwery, zdjęcie przedwojenne z pałacu w Prosnej. Na 90% w mundurze oficera landwery wschodniopruskiej. Znamienna data śmierci - 1813. W lutym 1814 r. na stanowisku szefa 4. regimentu widnieje wakat.

http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/4c5 ... 3af15.html#" onclick="window.open(this.href);return false;

[Kodi]

Wg "Kgl. Preußische Ordensliste 1817" za walki w 1813 r. Krzyżami Żelaznymi II Klasy odznaczeni zostali następujący żołnierze 4. Wschodnipruskiego Regimentu Landwery: kpt v. Wundt (za Schonefeld) oraz sec. ltn. Ehlert, podoficerowie: Mannoniev, Knuth, Trinkiewich, Weidlich oraz landwerman - tamburysta Boenicke - wszyscy za Gdańsk. Spis nie wyszczególnia batalionów, z których pochodzili.

[srebrny_lis]

Mannoniev i Trinkiewich oddelegowani z opołczenja?

[Kodi]

Pewnie brali kto się nawinął, podstawiali napierw a potem kartkę do podpisania:)
Patrząc na listę odznaczonych za 1813 r. to widać, że jesli idzie o landwerę to najbardziej otłukiwany z tych stron był 3 regiment (m.in. Dennewitz, Gross Beeren). Odznaczeń było znacznie więcej i sporo pośmiertnych

[Kodi]

a propos zbliżającego się Sępopola, Medalami za Służbę (Verdienst - Orden) za walki o Sępopol odnaczeni zostali kapitanowie piechoty (zapewnie 21. Btl): Orlikowski i Westphal, oraz kawalerzyści rotmistrzowie: Stutterheim (!) i Kendell
To pozycje 508-511, pod poz 522 figuruje ppor Sowiński (za Eylau)

[srebrny_lis]

Westphala uczę w II d